Vriendelijk? Waar blijft dan je boosheid?
Vriendelijk Orde Houden (VOH) adviseert om altijd vriendelijk te blijven, ook als je een leerling op een duidelijk manier bijstuurt. Kan dat wel? Waar blijft dan je boosheid, ben je dan wel authentiek?
Johan ’t Hart – geactualiseerd augustus 2023
Wie niet boos kan worden is een dwaas, wie het niet wil is wijs”. (Seneca)
Volgens mij bedoelde Seneca dat het functioneel kan zijn om boosheid te tonen. Dat neemt niet weg dat ‘niet boos willen worden’ volgens hem wijs is.
Ben je wel authentiek bent als je nooit boos wordt?
De vraag die hier volgens mij aan vooraf gaat is ‘wat is authentiek’
Ben je authentiek als je regelmatig boos wordt omdat dat nu eenmaal bij het normaal functioneren van een mens hoort?
Vertoont iemand die authentiek is altijd hetzelfde patroon of kan deze persoon zich ook ontwikkelen en leren om boosheid weg te laten?
Het antwoord op deze laatste vraag is lijkt mij voor de hand liggen. Bij kinderen vinden wij het een gezonde ontwikkeling als ze leren hun boosheid in te tomen. Dan zou dat bij volwassen ook een gewenste ontwikkeling moeten zijn.
Neem je goede beslissingen, handel je wijs?
Stel nu dat je als docent boosheid niet meer nodig hebt. Je bent in staan om weloverwogen een beslissing te nemen die bijdraagt aan het oplossen van een probleem. In het begin is het misschien zoeken naar een patroon waarbij je door evenwichtig te handelen een probleem oplost, maar als je daar een zekere routine in krijgt, neemt orde houden maar een klein deel van je les in beslag.
Hoe ervaren leerlingen het als een docent niet meer boos wordt? Een persoonlijke ervaring van Johan ‘t Hart
Op een dag komt een klas mijn lokaal binnen. Een aantal leerlingen hadden van tevoren afgesproken dat zij mij zouden testen. Drie jongens namen daarbij het voortouw. De eerst gooide een tas met boeken door het lokaal. De tweede leerling beende zonder uitleg het lokaal uit en de derde kermde en deed net of ik hem getrapt had. Terwijl dit gaande was keek ik om mij heen en was zeer verbaasd over wat er gebeurde. Terwijl de jongen bleef kermen werd de rest van de klas stil. Het kermen kreeg iets buitengewoon kunstmatigs en toen de jongen ermee ophield, vroeg ik hem zacht om naar de afdelingsleider te gaan omdat, als het waar was wat hij zei, mij dat mijn baan kon kosten. Tegen de overgebleven leerlingen zei ik dat ik 10 minuten niets meer wilde horen en dat ik eerst even wilde bijkomen. Na een tijdje stond ik op, gaf ik aan dat het zonde was van de lestijd en liet iedereen aan het werk gaan.
Ik heb na die les niet gecontroleerd of hij wel of niet naar de afdelingsleider ging. De volgende les kwamen ze binnen en vroegen of ze even met mij mochten praten. Zij vertelden mij dat ik de enige docent was die ze niet gek konden krijgen. Ik vroeg hen of ze dat op video wilden vastleggen
Het plezier in mijn werk is door VOH toegenomen. Ik werd niet meer moe van lesgeven, ook niet naar acht uur achter elkaar op maandag. Zowel mijn leerlingen als ikzelf, iedereen kon zich door VOH beter concentreren.